ΑΡΤΗΡΙΑΚΗ ΥΠΕΡΤΑΣΗ

ΑΡΤΗΡΙΑΚΗ ΥΠΕΡΤΑΣΗ
Η αύξηση της αρτηριακής πίεσης είναι μια κατάσταση η οποία μπορεί να προκαλέσει πολλες επιπλοκές στον οργανισμό μας, καρδιακές, αγγειακές ή /και νεφρολογικές.
Συνήθως ειναι ασυμπτωματική, αλλά η μη σωστή αντιμετωπισή της έχει σοβαρές επιπτώσεις στην υγέια μας.

Η μέτρηση αρτηριακής πίεσης περιλαμβάνει δυο τιμές (π.χ. 140 με 90 ή 14 με 9 ).
Οπως ειναι γνωστό η πρωτη τιμή αντιστοιχεί στην συστολική πιεση ( η «μεγάλη πίεση»), και αντιπροσωπεύει την πίεση στις αρτηρίες μας όταν η καρδιά είναι σε συστολή ( δηλαδή όταν συσπάται για να σπρώχνει το αίμα προς την περιφέρια, ενώ η δεύτερη τιμή ( η «μικρή πίεση « ή η διαστολική πίεση ) μετράει την πίεση στις αρτηρίες μας όταν η καρδιά ειναι σε διαστολη ( καθώς η καρδιά χαλαρώνει και εισρέει ξανά αίμα σε αυτήν).

Ποιές είναι οι φυσιολογικές τιμές της αρτηριάκης πίεσης και πότε λέμε οτι κάποιος είναι υπερτασικός ή οχι

● Φυσιολογική αρτηριακή πίεση: Κάτω από 120 η συστολική και κάτω από 80 η διαστολική
● Προϋπέρταση: 120-139 η συστολική και 80-89 η διαστολική
● Αρτηριακή υπέρταση : πάνω από 140-159 η συστολική και πάνω από 90 η διαστολική

Τι προκαλεί την αύξηση της αρτηριακής πιεσης στους ενηλικές

Τις περισσότερες φορές των περιπτώσεων η αύξηση της αρτηριακής πίεσης ειναι ιδιοπαθής (άγνωστη η αιτία που την προκάλεσε).
Σ’αυτές τις περιπτώσεις μιλάμε για ιδιοπαθής αρτηριακή υπέρταση ή πρωτοπαθής αρτήριακη υπέρταση.
Αυτη η μορφή είναι η πιο συνηθησμένη, εμπλέκει πολλήπλοκους παθογενετικούς μηχανισμούς , χωρίς να είναι αμελητέο ο ρόλος των γεννετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων.
Υπάρχουν περιπτώσεις όμως όταν η αρτηριακή υπέρταση οφείλεται σε αλλες αιτίες , όπως σε παθήσεις των νεφρών, ή σε νεφραγγειακή υπέρταση ή σε ενδοκρινολογικές καταστασεις ή σε διάφορα φάρμακα.
Σε αυτές τις περιπτώσεις μιλάμε για δευτεροπαθής υπέρταση.
Η διερεύνηση και ο αποκλεισμός δευτεροπαθών αιτιών αρτηριακής υπέρτασης ειναι βασική για την αντιμετωπιση της. Η αρτηριακή υπέρταση χωρις την κατάλληλη θεραπεία προκαλεί βλάβες σε αλλα όργανα του ανθρώπινου σώματος ( όργανα στόχος ), όπως στην καρδιά ( χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια ), εγκέφαλος (ισχαιμικό ή αιμορραγικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισοδιο), νεφρούς ( χρόνια νεφρική νόσος), αγγεία.

Διαγνωση της αρτηραικη υπέρτασης.

Η μέτρηση της αρτηριακής πίεσης πρέπει να γίνει τουλάχιστον μια φορά το χρόνο σε ηλικίες > 40 ετών και τουλάχιστον μια φορά ανα τριετία σε πιο μικρες ηλικίες σε ατόμα χωρις καποιο παθολογικό ιστορικό ( εξέταση screening ). Σε περιπτωση ανιχνευσης μιας αυξημένης τιμής αρτηριακής πίεσης, στη μέτρηση που γίνεται στο ιατρείο, η επιβεβαίωση της διάγνωσης γίνεται με επανειλλημένες μετρήσεις της πίεσης με χορήγηση 24/ωρης καταγραφής με μηχάνημα Holter ή με πολλαπλές μετρησεις στο σπιτι για ενα χρονικό διάστημα εβδομάδων.

Τι είναι η υπέρταση” λευκής μπλούζας” - αυξημένη πίεση στο ιατρείο σε τουλάχιστον 3 επισκέψεις, ενώ εκτός ιατρείου (με 24ωρη καταγραφή της πίεσης ή με μετρήσεις στο σπίτι) η πίεση είναι φυσιολογική. Το φαινόμενο είναι συχνό, ακόμα και σε υπερτασικά άτομα που υποβάλλονται σε θεραπεία και μπορεί να οδηγήσει σε υπερθεραπεία.
Τα τελευταία χρόνια συζητείται το φαινόμενο της "συγκαλυμμένης" υπέρτασης (masked hypertension), δηλαδή φυσιολογική πίεση στο ιατρείο αλλά αυξημένη εκτός ιατρείου, η οποία είναι εξίσου συχνή με την υπέρταση λευκής μπλούζας. Η διάγνωση τίθεται με 24ωρη καταγραφή ή με μετρήσεις στο σπίτι και χρειάζεται επιβεβαίωση με την ίδια ή την εναλλακτική τεχνική σε διάστημα μερικών εβδομάδων ή μηνών. Αν η πίεση εκτός ιατρείου παραμένει σταθερά αυξημένη συνιστάται φαρμακευτική θεραπεία.

Οδηγίες για τη σωστή μέτρηση της πίεσης στο σπιτι.

Οι μετρήσεις πρέπει να γίνονται πάντα σε καθιστή θέση.
Η πλάτη σας να ακουμπά στη ράχη της καρέκλας και το μπράτσο να είναι χαλαρά ακουμπισμένο σε σταθερή επιφάνεια (π.χ. τραπέζι).
Η περιχειρίδα τοποθετείται έτσι ώστε να εφαρμόζει καλά κατευθείαν πάνω στον βραχίονα (μπράτσο) χωρίς να παρεμβάλλεται το μανίκι.

● Η άκρη του ακουστικού τοποθετείται στην εσωτερική επιφάνεια του αγκώνα χωρίς να καλύπτεται τελείως από την περιχειρίδα (εικόνα 1).
● Βεβαιωθείτε ότι το πιεσόμετρό σας δείχνει ακριβώς 0 πριν το χρησιμοποιήσετε.
● Φουσκώνετε το πιεσόμετρο μέχρι το 200-220 mmHg. Ξεφουσκώνετε αργά (περίπου 10 mmHg κάθε 5 δευτερόλεπτα).
● Συστολική πίεση είναι το σημείο που εμφανίζεται (ακούγεται) ο ρυθμικός χτύπος, όσο αδύνατος και να είναι.
● Διαστολική πίεση είναι το σημείο όπου ο ρυθμικός ήχος παύει να ακούγεται.
● Η πίεση πρέπει να καταγράφεται σε χιλιοστά π.χ. συστολική πίεση 160 και διαστολική 90 mmHg και όχι 16 και 9.
● Το πιεσόμετρο σας έχει ενδείξεις (γραμμές) για κάθε 2 χιλιοστά πίεσης π.χ. 90, 92, 94, 96 κ.λπ. Η πίεση δεν πρέπει να στρογγυλοποιείται όπως π.χ. 160/95 mmHg αλλά να καταγράφεται με λεπτομέρεια στο τελικό ζυγό (όχι μονό) ψηφίο π.χ. 162/94 mmHg.
● Στις περισσότερες περιπτώσεις αρκούν δύο μετρήσεις της πίεσης κάθε φορά, με μεσοδιάστημα 1-2 λεπτά μεταξύ των μετρήσεων. Στη δεύτερη μέτρηση, η πίεση είναι συνήθως χαμηλότερη. Αν υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ πρώτης και δεύτερης μέτρησης (πάνω από 10 mmHg) γίνεται και τρίτη μέτρηση. Όλες οι μετρήσεις καταγράφονται.

Οδηγίες για τη σωστή μέτρηση της πίεσης στο σπιτι